Psalm Uciśniony ufa Bogu

1 Kierownikowi chóru. Na melodię: «Gołębica z dalekich terebintów». Dawidowy. Miktam. Gdy go Filistyni zatrzymali w Gat.
2  Zmiłuj się nade mną, Boże, bo czyha na mnie człowiek,
uciska mnie w nieustannej walce.
3  Wrogowie moi bezustannie czyhają na mnie,
tak wielu przeciw mnie walczy.
Podnieś mnie, 4  ilekroć mnie trwoga ogarnie,
w Tobie pokładam nadzieję.
5  W Bogu wielbię Jego słowo,
w Bogu ufam, nie będę się lękał:
cóż może mi uczynić człowiek?
6  Przez cały dzień mi uwłaczają,
przeciw mnie obracają wszystkie swe zamysły.
Ku [mojej] zgubie 7  się schodzą,
śledzą moje kroki,
godzą na moje życie.
8  Ocal nas od ich niegodziwości,
Boże, powal w gniewie narody!
9  Ty pospisywałeś moje kroki tułacze;
przechowałeś łzy moje w swoim bukłaku –
czyż nie są spisane w Twej księdze?
10  Wrogowie moi wycofają się wówczas
w dniu, gdy Cię wezwę;
po tym poznam, że Bóg jest ze mną.
11  W Bogu wielbię Jego słowo,
wielbię słowo Pana.
12  W Bogu ufam, nie będę się lękał;
cóż może mi uczynić człowiek?
13  Wiążą mnie, Boże, śluby, które Ci złożyłem,
Tobie oddam ofiary pochwalne,
14  bo ocaliłeś moje życie od śmierci
[i moje nogi od upadku],
abym chodził przed Bogiem
w światłości życia.