Psalm Szczęśliwy, kto ufa Bogu

1  Alleluja.
Chwal, duszo moja, Pana,
2  chcę chwalić Pana, jak długo żyć będę;
chcę śpiewać Bogu mojemu, póki będę istniał.
3  Nie pokładajcie ufności w książętach
ani w człowieku, u którego nie ma wybawienia.
4  Gdy tchnienie go opuści, wraca do swej ziemi,
wówczas przepadają jego zamiary.
5  Szczęśliwy, komu pomocą jest Bóg Jakuba,
kto ma nadzieję w Panu, Bogu swoim,
6  który stworzył niebo i ziemię,
i morze ze wszystkim, co w nich istnieje.
On wiary dochowuje na wieki,
7  daje prawo uciśnionym
i daje chleb głodnym.
Pan uwalnia jeńców,
8  Pan przywraca wzrok niewidomym,
Pan podnosi pochylonych,
Pan miłuje sprawiedliwych.
9  Pan strzeże przychodniów,
chroni sierotę i wdowę,
lecz na bezdroża kieruje występnych.
10  Pan króluje na wieki,
Bóg twój, Syjonie – przez pokolenia.
Alleluja.