Serce najsłodsze Jezusa,
W Tobie jak w arce zamknięto
Prawo litości i łaski,
Różne od prawa niewoli.
Serce, Nowego Przymierza

Z Bogiem najświętszy przybytku,
Jego zasłono, potrzebna
Bardziej niż dawna, rozdarta.
Miłość zechciała, byś włócznią
Było widzialnie przebite,
Byśmy w tej ranie ujrzeli

Żar, który w Tobie jest skryty.
Ty jesteś znakiem ofiary
Świętej wieczerzy i krzyża,
Której dokonał z miłości
Chrystus, nasz Kapłan wieczysty.

Któż nie odpowie miłością
Takiej miłości bez granic?
Kto z odkupionych nie zechce
W Sercu Chrystusa przebywać?
Jezu, co Serca Twojego
Łaski wylewasz obficie,

Chwała niech będzie Ci wieczna
Z Ojcem i Duchem Najświętszym.
Amen.