Grzech pierworodny jest pojęciem występującym w wielu religiach i systemach filozoficznych. Odnosi się do poglądu, że wszyscy ludzie rodzą się z predyspozycją do złego lub wrodzoną skłonnością do zła. Wiara ta wywodzi się z biblijnej historii Adama i Ewy, gdzie łamią Boże przykazanie, aby nie jeść owocu z Drzewa Poznania, jedząc jego zakazany owoc. Jako karę za ich nieposłuszeństwo, Bóg przeklina ich zarówno śmiercią i bólem, jak i grzechem pierworodnym – jaki przechodził potem przez pokolenia.

Ideą grzechu pierworodnego jest to, że dotyka on wszystkich bez względu na wiek czy kulturę; jest postrzegana jako coś, z czym wszyscy się rodzimy, a nie coś, co wybieramy dla siebie świadomie lub nieświadomie. Skutki mogą objawiać się różnie w zależności od indywidualnych okoliczności, ale ostatecznie skutkują jakąś formą cierpienia z powodu naszych własnych działań (lub ich braku). W ten sposób grzech pierworodny służy jako przypomnienie, że bez względu na to, jak bardzo ktoś się stara, zawsze będą konsekwencje naszych wyborów – dobre lub złe – których nie można po prostu uniknąć, całkowicie je ignorując.

Podsumowując, chociaż wielu ludzi nie wierzy dzisiaj w grzech pierworodny ze względu na jego religijne konotacje; nadal pozostaje ważną koncepcją, ponieważ pomaga nam zrozumieć, dlaczego pewne rzeczy się dzieją, nawet jeśli niekoniecznie też ich chcemy – przypominając nam, że każde działanie ma konsekwencje, czy to pozytywne, negatywne, neutralne itp. Ostatecznie jednak tylko ty możesz zdecydować, czy grzech pierworodny naprawdę istnieje w tobie – albo przyjęcie odpowiedzialności za swoje działania teraz, abyś nie żałował później na ścieżce życia.